حکومت اسلامی

قبل از انقلاب تبليغات زيادي روي اسلام و تکامل آن و اينکه بي عيب و نقص است و براي تمام مراحل زندگي مردم برنامه دارد و به سعادت دنيا وآخرت مردم مي انديشد صورت مي گرفت.
در همسايگي ما جوانکي بود که درس طلبگي مي خواند وقبل ازانقلاب خيلي از امامشان و اينکه اگر امام بيايد ديگر مستضعفي روي زمين نمي ماند و هزار دروغ ديگر تعريف مي کرد.
حيف آن جوان در سال 59 در همان اوايل جنگ به شهادت رسيد و نماند تا گلکاري هاي امامشان و سپاهيان و مزدورانش را ببيند و ببيند که چگونه اسلام و امامشان ملت را به دلالي و بيچارگي و بد بختي کشانده است ،نيست که ببيند چگونه امامشان جامعه مدني و نهادهاي دموکراتيک و نهادهاي حقوق بشر را نابود کرد و حکومت ديکتاتوري اسلامي شبيه به بني اميه و بني عباس به پا کرده است.
بعضي وقتها از برپايي حکومت اسلامي بسيار خوشحال و مشعوف مي شوم و به خودم مي­گويم به سکولاريزم نزديک شديم در واقع روحانيت با دست خودشان گورخود را مي کنند و فرآيند ريشه کن شدن آنها که در زمان مشروطيت کامل نشد و به سرخوردگي آنها انجاميد امروز تکميل مي­شود.
زندگي امروز مردم ايران ديدني است ، تاکسي سوار شدنشان، خريد مايحتاج منزل ، خريد خانه و امنيت و آزادي آنها.
از همه دردناکتر زندگي جواناني است که در رژيم اسلامي پا به عرصه هستي نهاده اند و امروز به سن تشکيل خانواده و ازدواج رسيده اند و با حقوق ناچيز بايد هزينه هاي گزافي را بپردازند.توصيه هاي مسئولين به آنها ساده زيستي است يعني پسران همسرانشان را مانند زن بيوه به خانه ببرند.